Kijkduin word the Hague street art museum
Het oude winkelcentrum van badplaats Kijkduin gaat in oktober 2019 tegen de vlakte. Maar voor die tijd zijn er graffiti kunstenaars aan de slag gegaan om het oude winkelcentrum om te toveren in een heus graffitimuseum. In overeenstemming met Fred developers. Vooral Ringo Mollinger en Miranda Lantink bedenkster van the Hague street art zijn blij dat hier alles onder gespoten mag worden. Hiervoor worden de winkels ramen en vloeren gebruikt. Maar er zit wel een boodschap in deze graffitikunstwerken. Hier in dit graffitimuseum worden badgasten met hun neus op het feit van plastic vervuiling op de stranden gedrukt. Het zal in ieder geval in de werken van Ringo Mollinger te zien zijn. Als je dit gratis art museum in Kijkduin wil bezoeken moet je dat wel voor oktober doen. Maar de badplaats is altijd mooi voor een bezoek.Â
Het graf van Chinese Keizer Qin Shi Huang 384 j voor Christus is bedekt met een enorme laag aarde. Niemand weet waar de ingang is. Tot op de dag van vandaag is het graf nog niet bloot gelegd. Uit historische verslagen blijkt dat het graf uit verschillende paleizen en paviljoens bestaat vol zeldzame edelstenen en schatten.In de buurt van de 
voet of te fiets langs meerdere Haagse kunstinstellingen die ons in het verleden erg beviel. Per editie wisselende ateliers, galeries en exposities in (de buurt van) het Haagse centrum. We vinden erg leuk om op de hoogte te blijven van het kunstaanbod en de creativiteit in onze Hofstad. Maar ook experimenteren we zelf op een dergelijk evenement met onze camera-instellingen. Hoogtij #56 startte in ‘onze ambassade’ zoals de voormalig Amerikaanse Ambassade op het Korte Voorhout nu genoemd wordt. In het openingspraatje gaf Marie-Jose Sondijker van ‘West Den Haag’ een toelichting over dit Rijksmonument welke momenteel gebruikt wordt voor vier exposities. Op een gegeven moment zal dit gebouw openbaar verkocht worden. Echter is de wens van ‘West Den Haag’ en vele kunstliefhebbers dat het een culturele functie zal blijven vervullen. Naar ons inzicht leent het gebouw hier zich uitermate geschikt voor, met zijn aparte architectuur, indeling en auditorium. Ook is het leuk te zien hoe er door kunstenaars van de raamrekken van de voormalige ambassade nieuwe voorwerpen zoals krukjes, banken, tafels en kapstokken worden gemaakt. Dit samen met items die gemaakt worden van onder andere oude visnetten. Dit is upcycling kunst ten voeten uit. Na een wandeling door de exposities gemaakt te hebben in ‘onze ambassade’ gingen we naar de Korte Vijverberg. In een voormalig bankgebouw waren ook diverse exposities te zien. Van abstracte kunst en Haut Couture tot Chinese kunstwerken en keramiek. Daarnaast keken we in de voorraad abstracte kunst van de expositiehouder. Heel apart was dat er diverse abstracte kunstwerken hingen, die bijna niet te fotograferen waren voor onze camera. De focus ging totaal onderuit, maar na wat instellen is het toch redelijk gelukt. Dan te bedenken dat deze schilderijen echt met verf en een kwast zijn gemaakt.
fietsten we naar ‘Nest’ op het Constant Rebecqueplein. Hier de groepstentoonstelling ‘History is His Story’ die voortborduurt op de mythische wereld omschreven door muzikant, poëet en visionair Sun Ra. We hebben alle kunstwerken bekeken, maar waren vooral zeer onder de indruk van de spiegelende messingvloer. En natuurlijk welke foto’s hiermee konden maken… Daarna op naar het Spanjaardshof in het Westeinde. Een verzamelgebouw met ateliers, waar we in twee ruimtes kunst konden bekijken. Omdat we nog slechts tijd hadden voor één locatie kozen we Galerie Sophie op de Paviljoensgracht. Deze creatieve hotspot bestaat al weer tien jaar. Behalve expositiegedeelte hebben we ook de werkplekken mogen zien.
geweldig om museumnacht een keer in Brussel mee te maken. Museumnacht Brussel heet officieel ‘Museum Nightfever’ totaal waren er dertig instellingen geopend door heel de Belgische hoofdstad. Tussen de locaties reden pendelbussen met het Koningsplein als centraal punt. We startte bij een kunstinstallatie in de Sint Gorikshallen, maar ook de hallen zelf zijn de moeite waard. Daarna een korte wandeling via Manneke Pis naar zijn eigen garderobe. Leuk om eens te zien hoeveel werk kleermakers uit de hele wereld hier werk aan hebben gehad. Weer terug via het Manneke naar Chocostory. Dit is het Brusselse chocolademuseum. Hier wordt veel aandacht besteed aan de geschiedenis. En wordt het hele proces van cacaovrucht tot chocoladetablet uitgelegd. Vaak op een kinderlijk eenvoudige manier, maar ook wij als volwassenen leerde weer wat feitjes.
de grote zaal welke ook te zien is op schilderijen uit die tijd.
Het was druk in de 
