We genieten graag van kunst en zijn ook gek op wandelen. Een kunstroute is de ideale manier om dit te combineren. Afgelopen weekend was de Kunstroute Statenkwartier in Den Haag. Aangezien we hier dichtbij wonen en het weer er precies goed voor was, besloten we dit evenement te bezoeken. Daarnaast is een dergelijke route een goede manier om verborgen juweeltjes te ontdekken en kennis te maken met de kunstenaar. Naar ons idee moet kunst weinig uitleg nodig hebben. Het raakt je of niet. Wel vinden we het altijd leuk om over technieken te praten met de maker.
Natuurlijk heeft alles op het gebied van fotografie al snel onze interesse. Zo waren we onder de indruk van de foto's van Marlies Hofstede. Maar ook de gekozen onderwerpen en uiteindelijke afwerking. Maar ook de sculpturen van Anne-Céline vonden we erg mooi. Niet zo gek dat deze beeldende kunstenares exposeert in de historische "Le Salon" – nu Art-en-Capital op de Champs-Elysées in Parijs. Fotograaf en designer Micky Bish weet met foto’s van bijzondere momenten ons Scheveningen goed vast te leggen. Daarnaast weet ze ook goed materialen te kiezen om deze op af te drukken. Haar 'tuin-galerie' laat ook nog eens zien dat weersinvloeden geen vat hebben op bepaalde materialen. Frank Peltenburg is weer een heel ander type kunstenaar. Wij vinden hem een ware 'gevel-artiest' die een stukje van een bepaalde stad weet samen te vatten op vierkante decimeters. Maar wel dat het precies herkenbaar en tot in het detail uitgewerkt is. Sandra Simonis (geen familie) ontwerpt draagbare kunst met haar unieke sieraden van natuurlijke materialen ontstaan uit de aarde en de zee (parels, edelstenen en schelpen). Op de Willem de Zwijgerlaan maakte de werken van Niek Zwinkels grote indruk op ons. Niet alleen dat hij een meester in het upcyclen van materialen is. Maar ook de gekozen onderwerpen en de veelzijdigheid van zijn talent is erg goed zichtbaar. Ook genoten we een beetje van zijn tuin, die we niet zo snel verwacht hadden op deze plek.
We werden op de meeste plaatsen vriendelijk ontvangen, maar gek genoeg op sommige ook compleet genegeerd. En volgens ons is het toch gewoon een beleefdheidsvorm om iets terug te zeggen als wij groeten bij binnenkomst. U stelt uw huis open, wij bezoeken en groeten. Misschien paste we niet in de doelgroep? Nu moeten we wel zeggen dat we flink jonger waren dan de meeste bezoekers die we tegen kwamen. Maar wij mogen toch ook van kunst genieten? Een voorval in de Antonie Duijckstraat 62, dat sloeg werkelijk alles. We moesten verplicht onze naam en mailadres opschrijven van Joyce Weber en Carola. Nou als dat een huisregel is dan hebben we daar alle begrip voor. We kregen de uitleg dat het was vanwege het contactonderzoek bij een eventuele besmetting. Kijk ook daar hebben we begrip voor, maar toen mijn partner vroeg hoeveel bezoekers er binnen mochten was het aarzelende antwoord 'eigenlijk vier' maar als er dan al zo'n twaalf rondlopen, dan heb je eigenlijk geen punt. Maar het was vooral de arrogante houding waarop alles ging. Dit gaf ondanks de prachtige dingen die we hebben gezien toch een wat bittere (na)smaak aan deze Kunstroute Statenkwartier, die we uiteindelijk om deze reden ook niet afgemaakt hebben. Hiermee hebben we onszelf en de overige kunstenaars wel te kort mee gedaan, maar de lol was er gewoon af.
Website Kunstroute Statenkwartier
Klik op een onderstaande foto voor de diashow.
