De volgende dag stonden er kerken op het programma. Als eerste gingen we naar de Sacre Coeur. Dankzij ons metro abonnement konden we de verticale tram nemen in plaats van de 272 treden omhoog. We maakte de rondgang door de mooie Heilig Hart basiliek van Parijs en staken een kaarsje aan voor onze naasten. Ook bezochten we het naastgelegen kunstenaarsplein Montmatre. Hier exposeren en verkopen Parijse schilders hun kunstwerken. Daarnaast worden er live portretten geschilderd. Niet dat we hier actief aan hebben deelgenomen, maar het blijft leuk om naar te kijken.
Na een lunch namen we de metro naar de Saint Sulpice. Mede door het boek en de film 'The Da Vinci code' wilde we deze kerk graag bezoeken. Niet zo zeer om het schijnbaar fictieve verhaal. Maar vooral om de koperen Meridiaanlijn en de Gnomon die er staat in het echt te zien. De laatste is een soort zonnewijzer die aangeeft wanneer het precies 12.00 uur in de middag is. Maar het is ook een prachtige kerk, waar ook het orgel, doopfont en het glas in lood ramen het bekijken waard zijn. Auteur Dan Brown zou alles uit zijn duim gezogen hebben. Maar zonder hem zou dit prachtige gebedshuis minder bezoekers hebben. Om deze devote dag compleet te maken besloten we ook nog naar de kathedraal van Parijs te gaan. Dit is niet de Notre Dame zoals vaak gedacht wordt. Maar een mooie grote gotische kathedraal in het 1e arrondissement.
Omdat deze kathedraal naast het grote winkelcentrum Forem des Halles ligt en we daar de metro wilde pakken keken we hier ook nog even rond. Hier werd door Hans toch nog even de vergelijking getrokken met Hoog Catharijne in Utrecht. Dus ik zei: laten we dan ook maar even naar Galeries La Fayette ofwel de Parijse 'Bijenkorf' gaan. Hier zijn ze goed in het bedenken van publiekstrekkers en thema's. Zo was er deze keer een groot kleurrijk net gespannen waar bezoekers na een uur in de rij gestaan te hebben op konden springen. Maar Hans zijn ogen en camera bleven gericht op de enorme koepel van glas-in-lood. Wij genoten van een wijntje en een citroen merenguegebakje in het restaurant. Na het rusten op de hotelkamer en een heerlijk Frans diner waren we voldoende opgeladen om de Eiffeltoren in het donker te zien. Met de metro naar Trocadero en dan met het statief vanaf het bordes aan de overzijde leverde mooie plaatjes op.
De volgende dag nam ik Hans niets vermoedend mee voor een wandeling langs de Seine. Hij keek zijn ogen uit en had niet eens direct in de gaten dat we in de rij stonden voor de rondvaartboot bij de Pont Neuf. Heerlijk toeristisch, maar ook weer een manier om veel gebouwen in Parijs te zien en meteen wat achtergrond informatie te krijgen. Daarna begaven we ons naar het hotel, waar het tijd was om uit te checken. De dagen waren voorbij gevlogen. We hebben het niet altijd droog gehouden, maar eigenlijk hebben we weinig gemerkt van de regen. De indrukken kwamen harder aan dan de druppels zullen we maar zeggen. Wat een geweldige ervaring weer. Op naar Gare du Nord, waar onze trein zou vertrekken. Maar voordat het zover was sloten we af met een heerlijk Frans diner bij één van de restaurants tegenover het station.
Hieronder de foto's van Martin, klik op een foto voor de diashow.
