Ontstaan van Amersfoort.

Amersfoort ontstond al voor het jaar 1000, bij een voorde (= doorwaadbare plaats) in de beken die samen het riviertje de Eem vormden, op de plek waar de handelswegen van Utrecht naar Deventer en Zutphen samenkwamen.

De stad kreeg in 1259 stadsrechten.

Amersfoort vanaf de middeleeuwen.

Amersfoort werd in de Middeleeuwen een bedevaartsplaats, na wonderen rond een Mariabeeld.

Daardoor werd ook, vanaf 1444, de Onze Lieve Vrouwekerk gebouwd.

In de Middeleeuwen was er een groot aantal brouwerijen en was sprake van een bloeiende textielnijverheid.

Amersfoort nu.

In de 18e eeuw beleefde de stad een bloeiperiode door de tabaksindustrie.

Daarna zakte de stad weg.

Door de komst van de spoorwegen werd de stad weer een belangrijk knooppunt.

Als er één stad in Nederland is waar de Middeleeuwen nog tastbaar aanwezig zijn, dan is het wel Amersfoort nu , met zijn muurhuizen en stadspoorten.

De Koppelpoort.

De Koppelpoort uit 1425 is een gecombineerde water- en landpoort.

Hij maakte deel uit van de tweede stadsmuur, ter bescherming van de toeging over land en water.

In 1855 is de toren gerestaureerd.

De kleine houten uitbouw boven het water (die ook op de foto goed te zien is), heet een mezenkouw.

Van hieruit werd de vijand met gloeiende pek bestookt.

Vanuit de trein richting Zwolle / Apeldoorn is de Koppelpoort kort te zien aan de rechterzijde.

Zo kunt u vanuit het “moderne” vervoermiddel even een korte blik werpen op middeleeuws Amersfoort.

Het Hofje de Armen van Poth

Dit hofje werd in de 15e eeuw gebruikt als Pesthuis door de Broeders van de Heilige Geest.

Later stortten rijke Amersfoorters, volgens een rijmpje uit die tijd, geld in de “pot”.

Men deelt hier mild door de gunst van God.

Vol zegen is en blijft de pot. BRON

Klik op een fotootje voor een diashow

Zaandam

Door Hans Simonis

Zaandam had vroeger een saai stadscentrum.

Zaandam had vroeger een saai stadscentrum. Door het nieuwbouwproject Inverdan heeft het centrum een bijzondere gedaantewisseling ondergaan. Zaandam zit nu weer in de lift, want door Inverdan is het centrum weer leuk, spannend en aantrekkelijk aan het worden.
Je kunt door kronkelende hellende straatjes wandelen van de winkels naar het station. Wanneer je het pad volgt tussen de hoge gebouwen dan doet het zelfs knus aan, ook omdat je bijna op de eerste verdieping loopt. Het hotel is een architectonisch grapje van een waterval van Zaanse huisjes. Het lijkt kitscherig maar het is ook aantrekkelijk en leuk. Het heeft Zaandam een eigen gezicht gegeven. Het nieuwe gemeentehuis lijkt niet echt op een Zaans huisje maar maakt wel gretig gebruik van de stijlkenmerken ervan. Op de Gedempte Gracht zelf zijn ook verschillende panden opgeknapt zodat ze beter tot hun recht komen. Door de nieuwe gracht met bruggetjes is het helemaal een leuk gebied aan het worden. Bron

Het project Inverdan getuigt van een zeldzame durf, en het gaat nog goed uitpakken ook. In het begin was ik ook sceptisch, tot ik de ontwerpen zag. De impact van het hotel op de naamsbekendheid van Zaandam is ongelooflijk. Mensen stappen nu ongepland uit op het station van Zaandam om te kijken. Tot in China is Zaandam nu bekend. We hebben hiermee echt een landmark neergezet. Ik sprak iemand die het net Disneyland vond. Ik heb geantwoord dat het niet te vergelijken was. Bij Disney is alles nep. Dit gebouw kan alleen in het centrum van Zaandam staan, omdat het verwijst naar alles er omheen. Elke keer moet ik lachen als ik het gebouw zie, dat vind ik een verrijking van mijn dag. Wanneer de gracht door de winkelstraat ook af is, wordt het genieten om daar te winkelen. Bron

Klik op een onderstaande foto voor de diashow

Stadsbrouwerij De Drie Ringen

Door Hans Simonis

Stadsbrouwerij De Drie Ringen Amersfoort

Veel bierbrouwers lijden aan de historische ziekte. Ze prijzen hun bieren aan met kreten als ‘ambachtelijk gebrouwen, volgens eeuwenoud recept’ en zetten spectaculaire jaartallen op hun etiketten en reclamemateriaal. Hoe ouder hoe beter lijkt het motto.

In werkelijkheid dateren vrijwel alle Nederlandse en Belgische brouwerijen van eind 19e, begin 20ste eeuw. Inclusief de trappisten. Want, hoewel ook die bogen op oeroude tradities, zijn hun kloosters na de Franse revolutie ontruimd en vaak verwoest en pas in de 19e eeuw weer bevolkt.

En zelfs de nieuwkomers kunnen het niet laten. ‘Sinds 1626’ lees ik op een foldertje van brouwerij ‘De Drie Ringen’, uit Amersfoort. Maar dat is wat al te enthousiast. Er was in de 17e eeuw wel een brouwerij in de stad met die naam, maar het enige verband met de huidige biermakers is een toevallig gevonden gevelsteen.

Van de 100-en brouwerijtjes uit de stad was er in de 20ste eeuw nog maar 1 over, de Phoenix brouwerij. Die stond, tot 1969, op de plaats van de huidige parkeergarage met dezelfde naam, naast het politiebureau.

Twintig jaar nadat ook de Phoenixzijn deuren had gesloten leek het de voormalige directeuren leuk om een ambachtelijk brouwerijtje te beginnen. Ze hadden nog die ouwe gevelsteen liggen en er werd een pandje gevonden, vlak achter de koppelpoort, waar weer op kleine schaal bier gebrouwen kon gaan worden. Niet sinds 1626, dus, maar sinds 1989. Bron

Het was even de moeite waard om binnen te gluren op het Kleine spui in Amersfoort. Waar ik de gepoetste ketels kon zien staan en je waande je gelijk in een brouwerij van toen, het was er gezellig druk met veel proevers van verschillende soorten bier van een licht alcohol promillage tot een hogere. Buiten op het terras met zicht op de Koppelpoort zag het er echt middeleeuws uit.

Geschiedenis van de paardenmarkt Voorschoten

Door Hans Simonis

054_paardemarkt_voorschoten_hans-simonis_fotovaak.jpg

Geschiedenis van de Paardenmarkt

De Voorschotense jaarmarkt is een zogenoemde vrijmarkt van ongeveer 800 jaar oud. De officiële marktrechten werden echter verleend door de Hollandse graaf Floris V in 1282.

De Voorschotense jaarmarkt was in die late middeleeuwen al een belangrijke veemarkt van veel soorten vee en pluimvee, maar ook een markt waar producten als zout en geneeskrachtige kruiden werden verhandeld. De markt dankte zijn belang mede aan de geografische ligging van Voorschoten aan de toenmalige getijdenrivier de Rijn. In de rivier was een waadplaats, de naam Ter Wadding verwijst daar nog naar. Handel ontstond als vanzelf bij de wachtenden, want alleen bij eb kon men oversteken.

Sinds 1812 wordt de markt op 28 juli gehouden. Het is niet toevallig, dat aan het einde van de hooimaand juli een paardenmarkt wordt gehouden. De hooioogst was binnen en dus was een tweede paard niet meer nodig. Dit paard kon worden verkocht aan akkerbouwers, die nog moesten oogsten in het najaar. Rondtrekkende zigeuners en andere kermisklanten kochten ook graag overtollige paarden. Later in de 19e eeuw werden ook veel van deze paarden verkocht als mijnpaard.

De Voorschotense markt wordt al vermeld in een kroniek van de abdij van Egmond in het kader van de opvolgingsstrijd tussen Gravin Ada van Holland en Zeeland (1188-1223) en haar oom Willem, in wat genoemd wordt de Loonse oorlog. Volgens de middeleeuwse geschiedschrijver en secretaris van graaf Floris V, Melis Stoke, leverde de Voorschotense jaarmarkt bij die oorlog producten en paarden aan het leger van Lodewijk II graaf van Loon. Bron

Zebra wordt weer Paard

Door Hans Simonis

Zebra wordt weer Paard

Het standbeeld van een Paard van Floyd de Witt aan het begin van de Schoolstraat in Voorschoten is slachtoffer geworden van dierenmishandeling. Ik was op weg naar de altijd gezellige paardenmarkt, bij het begin van de Schoolstraat aan gekomen te zijn, herinnerde ik me dat daar een standbeeld van een paard stond. Maar tot mijn verbazing zag ik hier nu een zebra en ik had toch niet zwaar getafeld de avond van te voren, wat was hier gebeurt? Het was een zinloze actie met een spuitbus. Dat is wel erg laf en kinderachtig, een studentengrap of een uit de hand gelopen geintje? Ik weet het niet!. Ik ben maar over paardenmarkt gaan wandelen om leuke dingen te zoeken om te gaan fotograferen, na een paar uur rond hangen liep ik weer richting Schoolstraat. En ja hoor, daar was een ploeg van de gemeente Voorschoten het paard aan het schoonmaken. Tijdens een gesprek met de teamleider, vertelde hij me dat deze zinloze actie wel in de duizenden euro’s aan schoonmaakkosten kon oplopen. En dat het geld van belastingbetalers wel beter besteed kon worden, daar was ik het dan wel mee eens. Uiteindelijk ziet de zebra er als paard toch wat mooier uit.

Watertoren van Dordrecht

Door Hans Simonis

De watertoren in. 1882 werd aan de Noordendijk de eerste Watertoren van Dordrecht gebouwd. De toren heeft een kasteelachtig uiterlijk en architect J.A. van der Kloes heeft de toren ontworpen. De watertoren heeft een hoogte van 33 meter en een waterreservoir van 500 m3. De vierkante bakstenen torens bevatten kamers bestemd voor het personeel van het waterleidingbedrijf ter huisvesting.

In 1938 werd de watertoren aangepast en moesten de hoektorentjes van de watertoren deels wijken wegens verbouwingen aan het waterreservoir.

Sinds 2007 is in de watertoren en het naastgelegen pompgebouw een hotel-restaurant gevestigd genaamd Villa Augustus. Rond de watertoren is een moestuin aangelegd waaruit het restaurant put voor het maken van seizoensgebonden maaltijden. De uitbaters van Villa Augustus hebben eerder Hotel New York (Rotterdam) opgezet. Beide gebouwen zijn rijksmonumenten. Bron

Een leuke vakantie stadswandeling vanaf het N S station Dordrecht naar Villa Augustus.

De wandeling naar het centrum was kort, in de leuke Voorstraat aangekomen met zijn bijzondere winkeltjes van antiek tot snuisterijen te hebben uitgelopen, even onder de de Groothoofdspoort door gelopen met het zicht op de Merwede vandaar uit over de Noordendijk Langs de molen “Kiyck over den dyck” en het Energiehuis de Oranjelaan op en langs het Wantijpark naar Villa Augustus. De ingang naar de tuin genomen, maar tot mijn verbazing was het een groente en fruit kwekerij. De restaurantmanager legde uit dat de meeste groente en fruit uit deze tuin voor het restaurant gebruikt worden en de rest in het winkeltje verkocht, in het restaurant word zoveel als mogelijk is biologisch voedsel bereid. Even lekker een koffie met gebak genuttigd en dan de tuin en de aanleg daarvan bewonderd van hieruit had ik een mooi uitzicht over het Wantij het Energiehuis en de molen. Het was een mooie dag! we hebben in het centrum van Dordrecht wat gegeten en weer naar het station gewandeld. Klik op een fotootje

De Nieuwe Palmboom

Door Hans Simonis

De Nieuwe Palmboom

In De Nieuwe Palmboom geeft u elkaar het jawoord op één van de hoogste molens ter wereld. De draaiende molen huisvest een tentoonstelling over de Schiedamse molengeschiedenis en laat de werking van een korenmolen zien. De authentieke sfeer en ronde ruimtes zijn vooral voor een kleiner gezelschap een perfecte huwelijkslocatie.De oorspronkelijke brandersmolen De Palmboom is door een brand in 1901 op de stomp na verwoest. Negentig jaar na de brand kwam de herbouw van deze molen op gang en in 1993 opende Museummolen De Nieuwe Palmboom zijn deuren

De oorspronkelijke brandersmolen De Palmboom is door een brand in 1901 op de stomp na verwoest. Negentig jaar na de brand kwam de herbouw van deze molen op gang en in 1993 opende Museummolen De Nieuwe Palmboom zijn deuren. Bron

)

De Steene Molen (1683-1779)
De Drie Koornbloemen (1770-X)
De Eendragt ( 1778-1907)
De Meyboom (1779-1926)
De Palmboom (1781-1899), 1899-1987 stomp, herbouwd in jaren 1991-1993; nu De Nieuwe Palmboom benaamd
De Ploeg (1782-1902/1903)
De Vrijheid (1785-X)
De Washington (De Wilhelmina) (1791-1903)
De Walvisch (1794-X)
De Witte (1792-1895)
De Batavier (1797-1907)
De Noord (1803-X); stenen voorganger gebouw uit 1707 genaamd De Noort Moole in 1803 gesloopt en herbouwd
De Gapert (1634-1864)
De Westmolen (1580-1869)
De Gekroonde Brandersketel (De Brandersmolen) (1711-1872)
De Kameel (1715-1868, 2011)
De Hoop (1727-1907)
De Oost (1727-1962)
De Star (1716-1823 uitgebrand en afgebroken; stond ten zuidwesten van De Vrijheid)
De Draak (1854-jaren ’50)

De Nolet (2006-X) Bron

Een tip voor een mooie vakantie dag!

Vanuit het NS station in Schiedam wandel je naar het centrum waarbij de V.V.V een wandel route te krijgen is. Je wandelt langs de grachten met zijn pakhuizen van oude jeneverstokerijen over de bruggetjes met de sluisjes. Dan kom je al op de molen route. En de molens met hun restaurant’s Op! naar de molen de Nieuwe Palmboom waar je van bovenuit over Schiedam kan kijken, ook is het mogelijk een rondvaart te maken die start voor de molen.

Klik op fotootje voor diashow

Verbreek de ketenen, 150 jaar afschaffing slavernij

Door Hans Simonis

Precies anderhalve eeuw geleden, op 1 juli 1863 klonken eenentwintig kanonschoten in Paramaribo. Ze waren van grote betekenis, op dat moment werden de slaven van Suriname namelijk vrije mensen. Naar aanleiding van dit historische is in het Atrium van het Haagse stadhuis een maand lang een expositie te zien onder de titel Verbreek de ketenen, 150 jaar afschaffing slavernij

De expositie die is georganiseerd door het Haags Historisch Museum, bevat onder meer kunstwerken van de Nederlands-Surinaamse kunstenares Rita Maasdamme. Haar poppen vertellen het verhaal van de trans-Atlantische slavernij en de gevolgen daarvan. De expositie die is georganiseerd door het Haags Historisch Museum.

Verschillende taferelen verbeelden de sleutelmomenten uit de slavernijgeschiedenis waarin verschillende bevolkingsgroepen met hun eigen klederdrachten en de flora en fauna van Suriname en de Antillen een hoofdrol spelen. Voorbeelden hiervan zijn de Tula-opstand op Curaçao en de Hindoestaanse immigratie naar West-Indië (Suriname).

In de expositie zijn ook kunstwerken te zien van kunstenaar Marcel Pinas, een afstammeling van de N’dyuka Marrons van Suriname. Het behoud van cultuur, en in het bijzonder Marron cultuur, loopt als een rode draad door al het werk van deze kunstenaar Bron

Ik ben onder de indruk hoe deze expositie in elkaar is gezet door met foto’s papier en andere materialen dit nare verleden weer te geven van uitbuiting en slavernij als je goed kijkt waan je je in die tijd terug ook de bruutheid en een levenswijze van die tijd wordt goed naar voren gebracht ik heb geprobeerd dit in een fotoalbum vast te legen om dit te laten zien Klik op een foto voor de diashow.

Molen De Vlieger in Voorburg

Door Martin Simonis

Molen De Vlieger Voorburg Op Nationale Molendag 2013 hebben we Molen De Vlieger in Voorburg bezocht, dit is iedere woensdag en zaterdag mogelijk ontdekten we daar op locatie. We kregen een rondleiding door de kleinzoon van ooit de molenaar Abraham Zonderop, de molen is al 80 jaar in de familie. De Vlieger is net als de molens op de Kinderdijk een watermolen die gebruikt werd om de polder rond Voorburg droog te houden, één molen kan het water ca. 1 meter omhoog pompen. Het belangrijkste deel van de molen is voor de molenaar de achterzijde, hiermee kan hij de molen sturen en afremmen. Nu ga ik niet het hele fantastische verhaal van de molenaar hier opschrijven, als je meer wil weten dan je zelf een keer aan de rondleiding deelnemen.

Wil je meer weten over de hele geschiedenis van de molen ‘De Vlieger’ bezoek dan de website.

Terracotta vrouwen in de oude kerk van Delft

Door Hans Simonis

MARIAN HEYERDAHL’S INSPIRATIE

Marian Heyerdahl is beeldend kunstenaar en dochter van de beroemde Noorse antropoloog Thor Heyerdahl. Zij raakte geïnspireerd door het beroemde terracottaleger uit de Chinese stad Xi’an. Bij de opgravingen zijn uitsluitend mannelijke krijgers gevonden. Heyerdahl transformeert deze mannen naar vrouwen.

VROUWELIJKE VERSIE

Marian Heyerdahl maakte vrouwelijke replica’s van de mannelijke beelden in de originele grootte. Door de voorkant van de beelden opnieuw te modelleren en voorwerpen en symbolen in verschillende materialen toe te voegen vertelt elk beeld een eigen verhaal.

LOT VAN VROUWEN

Het thema is het universele lot van vrouwen, die lijden onder de gruwelijkheden van de oorlog. Heyerdahl heeft zowel vrouwelijke kwetsbaarheid als vrouwelijke kracht geïntegreerd in de mannelijke krijgers. Door Chinees cultureel erfgoed te verbinden met de hedendaagse kunsttraditie versmelt de kunstenaar het verleden met het heden.

OUDE KERK

Aan het Heilige Geestkerkhof staat de oudste kerk van Delft., ook wel de Oude Jan genoemd, is gebouwd in 1240 en heeft een karakteristieke scheve toren. De gerestaureerde kerk heeft een prachtig interieur. Bijzonder zijn de fraai bewerkte preekstoel uit 1548 en de 27 gebrandschilderde ramen Bron

Wandeling van Hans Simonis

Ik ben in de oude kerk met mijn rondje door Delft begonnen ik was onder de indruk van de terracotta vrouwen die opgesteld Stonden in de kerk en de andere expositie van keramiek. En dan langs de grachten met de gezellige antiekmarkt met veel Delfts blauw, van vazen tot wandborden oud speelgoed, grammofoons , en platen, glas servies, en zoveel meer. Nu op weg naar de Grote markt waar ik in de Nieuwenkerk wat foto’s van de kerk gemaakt heb ook van binnen met de mooie banken en ramen. Het was een mooie wandeling die de moeite waard is in Delft en dit vast gelegd . FOTO’S