Veel bierbrouwers lijden aan de historische ziekte. Ze prijzen hun bieren aan met kreten als ‘ambachtelijk gebrouwen, volgens eeuwenoud recept’ en zetten spectaculaire jaartallen op hun etiketten en reclamemateriaal. Hoe ouder hoe beter lijkt het motto.

In werkelijkheid dateren vrijwel alle Nederlandse en Belgische brouwerijen van eind 19e, begin 20ste eeuw. Inclusief de trappisten. Want, hoewel ook die bogen op oeroude tradities, zijn hun kloosters na de Franse revolutie ontruimd en vaak verwoest en pas in de 19e eeuw weer bevolkt.

En zelfs de nieuwkomers kunnen het niet laten. ‘Sinds 1626’ lees ik op een foldertje van brouwerij ‘De Drie Ringen’, uit Amersfoort. Maar dat is wat al te enthousiast. Er was in de 17e eeuw wel een brouwerij in de stad met die naam, maar het enige verband met de huidige biermakers is een toevallig gevonden gevelsteen.

Van de 100-en brouwerijtjes uit de stad was er in de 20ste eeuw nog maar 1 over, de Phoenix brouwerij. Die stond, tot 1969, op de plaats van de huidige parkeergarage met dezelfde naam, naast het politiebureau.

Twintig jaar nadat ook de Phoenixzijn deuren had gesloten leek het de voormalige directeuren leuk om een ambachtelijk brouwerijtje te beginnen. Ze hadden nog die ouwe gevelsteen liggen en er werd een pandje gevonden, vlak achter de koppelpoort, waar weer op kleine schaal bier gebrouwen kon gaan worden. Niet sinds 1626, dus, maar sinds 1989.  Bron

Het was even de moeite waard om binnen te gluren op het Kleine spui in Amersfoort. Waar ik de gepoetste ketels kon zien staan en je waande je gelijk in een brouwerij van toen, het was er gezellig druk met veel proevers van verschillende soorten bier van een licht alcohol promillage tot een hogere. Buiten op het terras met zicht op de Koppelpoort zag het er echt middeleeuws uit.