Fotovaak in Parijs (deel 1)
In 2019 ging Fotovaak on Tour naar Parijs. Omdat ik deze stad redelijk goed ken, besloot ik Hans mee te nemen op foto avontuur. We verbleven in een mooi hotel nabij Jardin des Tuileries. Omdat dit centraal ligt is het meteen een fantastisch startpunt. Voor degene die dat niet weten is Hans eerst van het bestuderen en dan van het fotograferen. Echter als je maar een paar dagen in Parijs verblijft. Dan moeten er toch concessies gedaan worden, want alles zien is bijna onmogelijk. Omdat het Hans zijn eerste keer in Parijs was had ik een soort van route gemaakt langs de bekende monumenten. Ook had ik wat verrassingen in petto voor Hans. We gingen de eerste dag ontbijten aan de voet van de Tour Montparnasse. Terwijl Hans een croissantje zat te eten zei hij: kijk eens naar dat gebouw. Het lijkt wel op Heerlen, daar zit ook een C & A. Dus nam ik hem maar mee de 225 meter hoge toren op. Zodat hij een beter beeld kon vormen in welke wereldstad hij nu eigenlijk was. Nadat ik op alle windstreken uitleg had gegeven wat er te zien was kwam het besef beter waar we waren. Gelukkig had Hans zichzelf ook goed ingelezen. Dus kon ik de meeste achtergrondinformatie achter wege laten. Ook maakte we meteen van de gelegenheid gebruik om onze camera's in te stellen. En natuurlijk werden er met diverse camera's en lenzen foto's gemaakt vanaf deze toren. Een minder leuk maar wel een mooi gezicht was dat we een regenwolk Parijs zagen naderen en bedekken.
Ook zagen we voor de eerste keer deze reis, de Eiffeltoren in de verte. Je kunt zeggen wat je wilt, maar dit blijft toch een magisch stuk architectuur. Dus ik zeg tegen Hans: wil je de Eiffeltoren, eigenlijk ook van dichtbij zien? Hij aarzelt geen moment, liep naar de lift en mompelde: kom we gaan erheen! We pakte de metro en zeker deze route waar de lijn bijna alleen maar bovengronds rijdt, wordt de Eiffeltoren steeds zichtbaarder, groter en imposanter. Ook de weg vanaf metrostation Bir Hakim werd gelopen met een open mond... Ja Hans keek hij zijn ogen uit. Ook gingen we door de metaaldetectoren verder het terrein op onder de toren. Niet wetende dat ik al online tickets had besteld, vroeg ik: Of wil je naar boven? Je had zijn vragende gezicht moeten zien. Hij zei: kan dat echt? Ik zei ja hoor, ik heb als verrassing al weken geleden online de tickets gekocht. Zo gezegd, zo gedaan. Met de lift naar de top, rond lopen op en langzaam steeds een verdieping lager. En tussendoor foto's maken en videobellen met thuis. Na een paar uur beneden gekomen te zijn waren we beide wel uitgeput van dit avontuur.
We pakte de bus naar een knooppunt met de metro. De bus stopte aan de ene kant van de Champs de Élysées en de metroingang is aan de overzijde. Toen we overstaken keek Hans naar links en zei: Dat is toch de Arc de Triomph? Ik zei dat klopt, maar dat is nog wel twee kilometer de heuvel op lopen vanaf hier. En je wilde toch naar het hotel om te rusten? Het laatste hoorde hij niet eens meer want hij was al 50 meter verder richting de Arc de Triomph aan het snelwandelen. Eenmaal in de buurt hebben we uit veel hoeken foto's gemaakt. We zijn ook via de tunnel naar het midden van het plein gegaan. Hier was een ereceremonie bezig bij het graf van de onbekende soldaat.
Wordt vervolgd...
Hieronder de foto's van Hans, klik op een foto voor de diashow.
kandidaat voor de Haagse Nachtburgemeester vorig jaar.  Hij publiceerde zijn korte verhalen onder de naam: ‘Nachtmijmeringen’ regelmatig op Facebook. Op een gegeven moment besloot hij ze te bundelen en in boekvorm uit te brengen. En ook bij een verhalenbundel hoort natuurlijk ook een boekpresentatie. Of een lezersbal zoals Cary dat zelf uitlegde.
muziek goed en de ongeveer 160 aanwezigen vermaakten zich prima. Aan de bar was het lekker druk en en de hapjes gingen in het rond.
voorlichting en informatie. Zo was er in het Melis Stokepark een grote stand van Duurzaam Den Haag. Hier konden kinderen door middel van activiteiten een mooie tas verdienen. Duurzaam Den Haag zet in op de bewustwording bij kinderen om beter om te gaan met het milieu.  Meer info op 
Maar ook was er een pop-up keuken gesponsord door de Rabobank waar de koks Rudolph van Veen en Robert Siedenburg kookdemonstraties gaven. Meesterkok Rudolph is natuurlijk bekend van RTL 4 en 24 Kitchen. Maar zijn CV is te lang om hier even neer te typen. Op het Escampfestival 2019 gaf hij een demonstratie in het maken van een vegetarische Filet Americain. Robert is een bekende Haagse kok. Die zijn opleiding deed aan de vermaarde Francois Vatelschool toen die nog aan de Amalia van Solmsstraat gevestigd was. Daarna haalde hij al zijn papieren in het bedrijfsleven. Hij werkte in onze hoofdstad, maar ook op de Rotterdamse Euromast. Zie ook de website: 
Het verslag van TREK 2019. Al weer enkele weken geleden streek Foodfestival TREK weer neer in de Hofstad. Ieder jaar sluit deze foodkaravaan hun tournee door Nederland af in het Haagse Westbroekpark. Een aantal oude bekende foodtruckers, maar ook weer wat nieuwe gezichten en dus nieuwe gerechten. Daarnaast had de organisatie zijn beste gedaan om TREK 2019 weer net iets anders te laten zijn dan voorgaande edities. Hierdoor krijg je als bezoeker toch het idee dat je weer op een ander evenement bent, maar met de herkenningspunten van voorgaande jaren. Leuk was het lichtsnoer boven de biertafels, dit gaf net een wat gezelliger geheel. En hoe speciaal een kraam met kapotte pannenkoek stukjes in combinatie met yoghurtijs. Wat we zeker een aanwinst vonden was de oesterbar op dit evenement. De sfeer van trek, oesters, Cava, Westbroekpark en zon is een perfecte combinatie. Daarnaast 
waren de oesters rauw en gegrild ook echt erg lekker. Maar ook de aubergine gerechtjes, broodjes chorizo, broodjes vanglap (google het maar) kaasburgers, gegrilde garnalen en broodjes gegilde zalm waren heerlijk. We hebben genoten, heerlijk meegezongen (lees geprobeerd) op de oude hits van Abba, Boney M en Queen en genoten van de totale sfeer. Na dit uitvoerige verrukkelijke betoog over voornamelijk lekkernijen heb ik ook een klacht. En wel over de Slurp wijn, deze was TE lekker, dronk TE makkelijk weg en we weten van het einde van de avond nog maar TE weinig. Maar uiteindelijk hielden we er wel een TEvreden gevoel aan over. Festival Trek tot volgend jaar dan zie je ons weer TErug…
